Martika Avalon de Sanders is een fashion-portret fotografe die voor verschillende BN’ers en fashion bladen heeft mogen werken. Toch wilt ze nóg meer uit haar carrière halen en gooit ze het roer om door dit jaar hopelijk naar Amerika te verhuizen.
Hoe ben je in de fotografie terecht gekomen?
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in fotografie, maar ik heb daarvoor 13 jaar gedanst, vanaf mijn 5e tot mijn 17e/18e, maar daarna ben ik toch fotografie gaan doen, omdat ik sowieso geen danscarrière ambieerde. Ik vroeg mij daarna af wat ik wilde gaan doen en wat ik leuk vond, ik wilde wel iets creatiefs doen. Ik heb nog wel getwijfeld tussen binnenhuisarchitect en fotografie. Daarna ben ik binnen mijn eigen netwerk gaan freelancen, vanuit daar ben ik langzamerhand meer portretten gaan doen voor magazines.
Je hebt onder Pamela Hanson gewerkt. Waarom voor haar?
Ik ben stage gaan lopen bij haar omdat de fotografie opleiding maar 2 jaar duurde en er dus geen stageperiode aan vast zat, maar ze raden je wel aan om een tijdje te gaan assisteren als je het vak in wilde. Ik had altijd een droom om een tijdje in het buitenland te zitten. Ongeveer 2-3 jaar daarvoor was ik met een vakantie in New York geweest, en toen dacht ik: dit is wel een plek waar ik naartoe wil en waar mode-portret fotografie echt leeft, dus toen ben ik een maand naar New York gegaan om een stageplek te zoeken. Hier is toen niks uitgekomen. Toen ik terug in Nederland was kreeg ik een mailtje of ik mijn portfolio wilde opsturen naar iemand en toen kwam ik daar terecht.
Ik kende haar nog niet, maar haar werk wel. Toen ik daarheen ging heb ik haar natuurlijk opgezocht, en toen heb ik daar 3 maanden stage gelopen. Ik heb daar voornamelijk geleerd hoe het proces van niets tot iets wat geplaatst wordt in een tijdschrift gaat. Wie is je klant, hoe komen ze bij jou terecht, wat is het concept van de shoot, waar is je locatie, vergunning aanvragen, waar haal je je modellen vandaan.. Dat is iets wat je leert met stage lopen, tot aan nabewerkingen toe. Dat gebeurt daar nog strenger. Alles wordt gewoon tot in de puntjes uitgewerkt. De professionaliteit en hoe dingen geregeld worden ligt wel hoger dan hier.
Heb je altijd al in de fashion industrie willen fotograferen? Of is dat iets wat opeens op je pad kwam?
Ik was er een tijdje mee bezig, maar nu is het meer een combinatie van fashion en portretfotografie geworden, omdat ik portretten toch ook wel leuk vind. Toen ik een stage zocht was ik wel op zoek naar ervaring in de fashion fotografie, want portretten zijn zo vrij dat je het eigenlijk zelf kan bepalen, maar ik wilde gewoon een indruk krijgen hoe het is om in die wereld te werken. Het doel van een portret is meer om iets te leveren aan de persoon die jij fotografeert en bij fashion draait het niet om het model, maar om de klant. Wat het model er van vindt is eigenlijk bijzaak. Bij een portret ben je veel persoonlijker met de persoon voor je lens bezig, en dat is wat ik daar weer heel leuk aan vind. Ik merk dat ik daar veel voldoening uit haal.
Kan jij je persoonlijkheid kwijt in je werk? Op welke manier? Is dat belangrijk voor je?
Ja, op zich wel. Ik ben van nature creatief, dus dat kan ik daar in kwijt. Ik denk het sociale gedeelte ook. Ik vind het leuk om met mensen te werken en ik ben elke dag op een andere plek. Ik reis ook heel veel voor mijn werk, en dat zijn allemaal dingen die bij mijn persoonlijkheid passen. Het is natuurlijk ook iets heel persoonlijks, want fotografie is heel erg smaakgebonden. Ik maak gewoon iets wat ik leuk vind, en wat ik eigenlijk nog leuker vind is om eigen projecten te maken en die dan achteraf te verkopen in plaats van direct voor een klant te werken, omdat je dan meer vrijheid hebt. Ik probeer dat ook steeds meer te doen, want dan kan je ook meer bij jezelf blijven
Je hebt het over eigen projecten. Vind jij het dan belangrijk dat die beelden een verhaal vertellen?
Dat hangt van het doel af. Als ik iets zelf doe en er zit een bepaald doel aan verbonden, dan hou ik daar natuurlijk rekening mee, maar soms maak ik gewoon dingen puur vanuit een gevoel, of wanneer ik een leuke locatie heb gezien. Als ik een eigen project doe vind ik het belangrijk om met mensen te werken die iets toevoegen aan het concept, dus dan probeer ik met mensen te werken die styling doen, of eigen ideeën hebben. Ik vind het leuk om ideeën van meerdere mensen te combineren en daar iets moois van te maken.
Welke shoot/opdracht blijft jou altijd bij?
Er zijn heel veel projecten die bij mij zijn gebleven, maar ik denk als ik echt moet kiezen is bijvoorbeeld de shoot van Yolanthe op Ibiza, toen ze zwanger was. Dat zijn, nog steeds, een van de mooiste foto’s die ik heb gemaakt. En ook gewoon de locatie, en het eindresultaat.. Ook omdat het voor haar heel speciaal is en iets is wat zij voor altijd zal bewaren. Dat is weer een ander aspect van mijn werk wat ik heel leuk vind, mensen gewoon heel blij maken met iets.
Wat zou je graag nog met je carrière willen bereiken? Bepaalde doelen?
Ik ben nu van plan om naar Amerika te gaan verhuizen. Ik zit nu nog in het visum proces, maar als dat lukt dan denk ik dat ik dit jaar nog ga verhuizen. Dat is in principe voor nu de volgende stap, en dan wil ik daar zeker nog minstens 3-4 jaar kijken wat er daar nog te halen valt met mijn carrière als fotografe. Er wordt daar gewerkt op een hoger niveau, en je wilt natuurlijk zelf ook beter worden. Er zijn zoveel dingen die ik leuk vind om te doen, en ik zal zeker blijven fotograferen, alleen misschien komen er nog andere dingen bij die ik ook wil doen.
Wanneer had je voor jouw gevoel jouw carrière break?
Er is niet echt een specifiek moment, maar ik denk dat één van die momenten wel de shoot met Yolanthe is geweest. Daar kwam natuurlijk veel aandacht op af, omdat dat de enige foto’s waren die zij überhaupt ooit van haar zwangerschap gepubliceerd heeft. Ik weet niet of dat perse een doorbraak is geweest, maar ik denk wel dat daar wel meer werk uit is gekomen.
Wat vind jij het moeilijkste aan jouw werk?
Het moeilijkste is denk ik toch om te blijven groeien. Op een gegeven moment word je comfortabel. Ik zit in Nederland niet bij een agency, maar ik heb altijd werk, en op een gegeven moment ben je allerlei opdrachten aan het doen puur omdat het je werk is. Ik denk dat het moeilijkste is om jezelf te blijven vernieuwen en om met nieuwe ideeën te komen. Dat je blijft zoeken naar nieuwe dingen.
Meer zien van Martika’s werk? Bekijk haar website of neem een kijkje op haar Instagram!